Τρίτη 9 Μαρτίου 2010

ΠΟΙΗΤΕΣ

1 σχόλιο:

  1. Η Παναγιά το πέλαγο

    κρατούσε στην ποδιά της

    τη Σίκινο, την Αμοργό

    και τ’ άλλα τα παιδιά της.


    -Ε! σεις τζιτζίκια μου άγγελοι,

    γειά σας κι η ώρα η καλή.

    Ο βασιλιάς ο ήλιος ζει;

    Κι όλοι αποκρίνονται μαζί:


    Ζει και ζει και ζει και ζει

    και ζει και ζει και ζει

    ο βασιλιάς ο ήλιος ζει.


    Από την άκρη του καιρού

    και πίσω απ’ τους χειμώνες

    άκουγα σφύριζε η μπουρού

    κι έβγαιναν οι γοργόνες.


    Κι εγώ μέσα στους αχινούς

    στις γούβες τ’ αρμυρίκια

    σαν τους παλιούς θαλασσινούς

    ρωτούσα τα τζιτζίκια:

    -Ε! σεις τζιτζίκια μου άγγελοι,

    γειά σας κι η ώρα η καλή.

    Ο βασιλιάς ο ήλιος ζει;

    Κι όλοι αποκρίνονται μαζί:


    Ζει και ζει και ζει και ζει

    και ζει και ζει και ζει

    ο βασιλιάς ο ήλιος ζει.


    οδυσσέας ελύτης

    ΑπάντησηΔιαγραφή